Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Μεικτές πολεμικές τέχνες (ΜΜΑ)

ΜΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι Μεικτές πολεμικές τέχνες (γνωστές ως Μ.Μ.Α. -Μixed Martial Arts) είναι πλήρες μαχητικό άθλημα επαφής που επιτρέπει μια μεγάλη ποικιλία από τεχνικές μάχης και δεξιοτήτων, από ένα μείγμα πολεμικών τεχνών και μη παραδοσιακών πολεμικών τεχνών, που πρέπει να χρησιμοποιούνται σε αγωνιστικές διοργανώσεις. Οι κανόνες αυτοί επιτρέπουν τη χρήση τόσο των κτυπημάτων (με γροθιές και λακτίσματα), όσο και της τεχνικής της παλαιστικής λαβής. Οι αθλητές μάχονται από την όρθια θέση, αλλά και από την θέση του εδάφους. Οι εν λόγω αγώνες επιτρέπουν σε αθλητές από διαφορετικά αθλήματα-υπόβαθρα να αγωνιστούν. Οι ρίζες των σύγχρονων μεικτών πολεμικών τεχνών, ανάγονται σε διάφορα ανάμεικτα στυλ που πραγματοποιήθηκαν σε όλη την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Νοτιοανατολική Ασία στις αρχές του 20ου αιώνα. Η πολεμική τέχνη του Vale tudo που είχε αναπτυχθεί στη Βραζιλία από το 1920, το έφεραν στο Ηνωμένες Πολιτείες η οικογένεια Gracie το 1993, με την ίδρυση του Ultimate Fighting Championship. Επαγγελματικοί αγώνες MMA είχαν επίσης πραγματοποιηθεί στην Ιαπωνία από το μαχητικό άθλημα Shooto αρχής γενομένης το 1989. Εν ευθέτω χρόνω η πιο επικίνδυνη Vale tudo των πρώτων διοργανώσεων των UFC έγιναν πιο ασφαλείς με την εφαρμογή των πρόσθετων κανόνων, που οδηγούν στη διαδεδομένη και οργανωμένη μορφή του ΜΜΑ σήμερα. Αρχικά προωθήθηκε ως ο ανταγωνισμός με την πρόθεση να εξευρεθούν οι κατάλληλοι συνδυασμοί πολεμικών τεχνών για την περίπτωση άοπλης μάχης. Οι αθλητές μάχονταν ο ένας εναντίον του άλλου με ελάχιστους κανόνες. Αργότερα φορείς υιοθέτησαν πολλές από τις πρόσθετες διατάξεις που αποσκοπούν στην αύξηση της ασφάλειας για τους ανταγωνιστές, έτσι ώστε να προωθηθεί το άθλημα. Το όνομα μικτές πολεμικές τέχνες επινοήθηκε από τον Rick Blume, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της μάχης υποταγής, το 1995. Μετά από αυτές τις αλλαγές, το άθλημα έχει δει την αύξηση της δημοτικότητάς του με pay per view και ανταγωνίζεται την πυγμαχία και την επαγγελματική πάλη.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ
Κατά τη διάρκεια της αρχαίας ελληνικής περιόδου, υπήρχεένα αρχαίο ολυμπιακό άθλημα μάχης, γνωστό ως Παγκράτιον που ουσιαστικά ήταν ένας συνδυασμός πάλης και εντυπωσιακών δεξιοτήτων, παρομοίων με τις σύγχρονες μεικτές πολεμικές τέχνες. Το αρχαιοελληνικό Παγκράτιο μεταφέρεται στην αυτοκρατορική Ρώμη και καθίσταται βάρβαρο, για τις ρωμαϊκές αρένες.
Μετά από πολλούς αιώνες στα τέλη της δεκαετίας του 1880, άρχισαν δειλά δειλά οι επανεμφανίσεις κάποιων μεικτών ειδών πολεμικών τεχνών, όταν παλαιστές από διάφορα είδη πάλης συναντήθηκαν σε τουρνουά που διεξάγονταν σε αίθουσες μουσικής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στις Η.Π.Α. πραγματοποιήθηκε η πρώτη μεγάλη συνάντηση ενός παγκόσμιου πρωταθλητή πυγμαχίας του John Sullivan που εισήγαγε με τον προπονητή του (και πρωταθλητής στην ελληνορωμαϊκή πάλη) William Muldoon τον κύκλο που πάλευαν οι παλαιστές (1887). Στον αγώνα που ακολούθησε ο Sullivan εγκατέλειψε σε δύο λεπτά. Το επόμενο βήμα έγινε το 1890 όταν ο μέλλων πρωταθλητής πυγμαχίας βαρέων βαρών Bob Fitzsimmons αγωνίστηκε εναντίον του Ευρωπαίου πρωταθλητή ελληνορωμαϊκής πάλης ErnestRoeber.
Ένα άλλο δείγμα πρωίμων μεικτών πολεμικών τεχνών ήταν το Bartitsu που το ίδρυσε ο Εdward WilliamBarton-Wright στο Λονδίνο το 1899. Συνδύαζε judo, jujutsu, boxing, savate και canne de combat (ραβδί της μάχης) και περιείχε πολλά στυλ ευρωπαϊκών και ασιατικών μαχητικών τεχνών.
Η ιστορία του σύγχρονου ΜΜΑ μπορεί να εντοπιστεί σε μεικτούς αγώνες στυλ σε όλη την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τη Νοτιοανατολική Ασία κατά τις αρχές του 1900. Στην Ιαπωνία οι μονομαχίεςήταν γνωστοί ως merikan, απότην ιαπωνική αργκό για το "αμερικανική πάλη". Στους Merikan αγώνες αγωνίστηκαν κάτω από μια ποικιλία κανόνων, συμπεριλαμβανομένων της νίκης σε σημεία, ή καλύτερα με τις τρεις ρίψεις ή knockdowns και της νίκης με νοκ-άουτ ή υποταγής.
Δεδομένου ότι η δημοτικότητα της επαγγελματικής πάλης εξασθένισε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίστηκε σε δύο είδη: στο "σουτ" και στο σόου.
Το 1936, ο βαρέων βαρών πυγμάχος υποψήφιος Kingfish Levinsky και ο βετεράνος επαγγελματίας παλαιστής Ray Steele διαγωνίστηκαν σε ένα μικτό αγώνα, στον οποίο ο Steele κέρδισεσε 35 δευτερόλεπτα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με αρχές του 1970, η έννοια του συνδυασμού των στοιχείων πολλών πολεμικών τεχνών διαδόθηκε στη Δύσηαπό τον Bruce Lee μέσω φιλοσοφία του συστήματος του JeetKune Do. Ο Lee δήλωσε ότι ο καλύτερος μαχητής δεν ήταν ούτε ο πυγμάχος, ούτε ο καρατέκα, ούτε ο τζουντόκα, αλλά εκείνος που μπορεί να προσαρμόζεται σε κάθε στυλ, χωρίς να υπάγεται σε κανένα πολεμικό μαχητικό άθλημα. Αυτές ακριβώς τις δηλώσεις ασπάστηκε το 2004 ο πρόεδρος του U.F.C. DanaWhite, προσθέτοντας ότι από τις πολεμικές τέχνες χρησιμοποιεί κανείς την πειθαρχία και τα απαραίτητα στοιχεία από κάθε μια, ενώ τα περιττά δεν έχουν αποτέλεσμα.
Μεγάλη ώθηση στις μεικτές πολεμικές τέχνες, δόθηκε από το Brazilian Jiu-Jitsu και τους εισηγητές του Carlos Gracie και Hélio Gracie το 1920. Παράλληλα στην Ιαπωνία εμφανίστηκε πρόωρη μορφή μεικτών πολεμικών τεχνών με το όνομα Ishu Kakutōgi Sen (
異種格闘技戦
= ετερογενή μαχητικά αθλήματα), με δημοφιλή εκπρόσωπο τον Antonio Inoki την δεκαετία του 1970.
Φθάνοντας στο σήμερα, διοργανώθηκε το Ultimate Fighting Championship (U.F.C.) στις Η.Π.Α στις 12 Νοεμβρίου του 1993, με νικητή τον Royce Gracie που νίκησε με σπάνιο πνιγμό τον Gerard Gordeau.


ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ
Τον Απρίλιο του 2000 η πολιτεία της Καλιφόρνιας ψήφισε υπέρ των ενοποιημένων κανονισμών για τις μεικτές πολεμικές τέχνες. Ωστόσο, όταν η νομοθεσία εστάλη στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνιας για επανεξέταση, διαπιστώθηκε ότι το άθλημα εμπίπτει στην αρμοδιότητα του CSAC (California State Athletic Commission), καθιστώντας περιττή την ψηφοφορία. Τον Σεπτέμβριο του 2000, ΑθλητικήΕπιτροπή Ελέγχου της πολιτείας του New Jersey, επέτρεψε σε φορείς των μεικτών πολεμικών τεχνών για τη διεξαγωγή πρωταθλημάτων σε αυτήν την πολιτεία. Η πρόθεση ήταν να επιτραπεί στην NJSACB (New Jersey State Athletic Control Board) να παρατηρεί τα αθλητικά δρώμενα και να συλλέξει πληροφορίες για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης δέσμης κανόνων για την αποτελεσματική ρύθμιση του αθλήματος.
Στις 3 Απριλίου 2001, η NJSACB πραγματοποιήσε μια συνάντηση για να ρυθμίσουν τους κανόνες των μικτών πολεμικών τεχνών. Η συνάντηση προσπάθησε να ενοποιήσει τις μυριάδες των κανόνων και των κανονισμών που έχουν χρησιμοποιηθείαπό τις διάφορες πολεμικές τέχνες. Κατά τη συνάντηση αυτή, οι προτεινόμενοι κανόνες είχαν συμφωνηθεί από το NJSACBκαι διάφορους άλλους ρυθμιστικούς φορείς. Μετά το πέρας της συνάντησης, όλοι οι φορείς που συμμετείχαν ήταν σε θέση να συμφωνήσουν σχετικά με ένα ενιαίο σύνολο κανόνων που θα διέπουν το άθλημα των μεικτών πολεμικών τεχνών.
Στις 30 Ιουλίου 2009, μια κίνησηέγινε στο ετήσιο συνέδριο της Ένωσης Πυγμαχίας της Επιτροπής για να εγκρίνει αυτούς τους κανόνες ως «ενοποιημένους κανόνες των μεικτών πολεμικών τεχνών». Η πρότασηπέρασε ομόφωνα.
Τον Νοέμβριο του 2005, η αποτελεσματικότητα από την αναγνώριση των μεικτών πολεμικώντεχνώνώθησε τον στρατό των ΗΠΑ άρχισε να τις επικυρώνει, διοργανώνοντας το πρώτο ετήσιο Μαχητικό Πρωτάθλημα Στρατού που πραγματοποιούνται από την μαχητική σχολή του αμερικανικού στρατού.

Παρακάτω διατίθενται φόρμες των μεικτών πολεμικών τεχνών που εφαρμόζονταν στο αρχαίο παγκράτιον και την πάλη και που εφαρμόζονται και σήμερα.


Ο ήρως Θησεύς σκοτώνει τον μινώταυρο. Τα πόδια του τα έχει δέσει σε μισή επιφυλακή (half guard).





Παγκρατιαστής σαρώνει το πόδι του αντιπάλου δίνοντάς του κροσέ στο σαγόνι.



Φάση ρίψεως.



Παγκρατιαστές μάχονται. Ο ένας βρίσκεται στην πλάτη του άλλου και ενώ είναι έτοιμος να τον κτυπήσει, του κρατά το χέρι ακίνητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου