Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Ασκήσεις άνω άκρων.



Δικέφαλος βραχιόνιος μυς

Κάμψεις δικεφάλων με μπάρα
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους (καμπτήριους του βραχίονα).Παράλληλα άλλά λιγότερο τους μακρύς ύπτίους, καμπτήριους και εκτείνοντες.
Θέση: Όρθιος. Τα πόδια ελαφρά ανοιχτά. Τα χέρια κάτω εμπρός στους μηρούς. Σχεδόν κολλητά.Κρατάμε μια μπάρα. Λαβή παλαμών ύπτια.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους αγκώνες, ανασηκώνοντας την μπάρα μέχρι το στήθος. Επιστροφή στην αρχική θέση. Κατά την άσκηση αυτή, το σώμα δεν κινείται καθόλου, οι δε αγκώνες μένουν ακίνητοι. Δηλαδή η κίνηση γίνεται από τους αγκώνες και κάτω.
Παραλλαγές: Η ίδια άσκηση με λαβή μπάρας ανοιχτή. Το στήθος βγαλμένο προς τα έξω. Η παραλλαγή αύτή επιτρέπει μία κίνηση με μεγαλύτερη έκταση.
Η ίδια άσκηση με λαβή μπάρας στενή. Η κίνηση έχει περιορισμένη έκταση στη περιοχή τις μέσης. 3η Η ίδια άσκηση με τη διαφορά ότι, κατά την κίνηση της μπάρας ανασηκώνουμε τούς αγκώνες όσο ψηλότερα μπορούμε συστέλλοντας με δύναμη τούς δικέφαλους. Αύτή ή αύξηση τις κυκλοφορίας του αίματος τρέφει περισσότερο τις μυϊκές ίνες. 


Κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες
    Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους (καμπτήριους του βραχίονα). Παράλληλα άλλά λιγότερο τούς μακρύς ύπτίους, τους μακρύς ύπτίους και τους μυς του αντιβραχίονα.
Θέση: Όρθιος. Τα πόδια ελαφρά ανοιχτά. Τα χέρια τεντωμένα κάτω κρατώντας από ένα αλτήρα. Λαβή παλαμών ύπτια.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τον αγκώνα και ανεβάζουμε τον αλτήρα μέχρι τον ώμο. Δηλαδή κινείται μόνο ο άντιβραχίονας ενώ ο βραχίονας μένει ακίνητος. Η κίνηση γίνεται εναλλάξ. Όταν το ένα χέρι ανεβαίνει το άλλο κατεβαίνει.
Προσοχή: Ο κορμός μένει ακίνητος.
Παραλλαγές: Με λαβή παλαμών πρηνή.
Με λαβή παλαμών ημιπρηνή.
Η κίνηση δεν γίνεται εναλλάξ άλλά Τα χέρια κάνουν ταυτόχρονα την ίδια τροχιά.
Ξεκινάμε με λαβή παλάμης πρηνή. Κατά την κίνηση ο αλτήρας περιστρέφεται έτσι ώστε φτάνοντας στους ώμους νά έχουμε λαβή ύπτία.
Η ίδια άσκηση και όλες οι παραλλαγές σε θέση καθιστή. 

Κάμψεις Δικεφάλων με αλτήρες με μετατόπιση των αγκώνων
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους (καμπτήριους του βραχίονα).
Θέση: Καθισμένοι έχοντας τον κορμό ορθό. Τα χέρια τεντωμένα κάτω κρατώντας από ένα αλτήρα. Λαβή παλαμών ύπτια.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους αγκώνες και ανεβάζουμε τον αντιβραχίονα μέχρι τον ώμο. Συγχρόνως κινούνται προς τα επάνω και οι αγκώνες. Ο κορμός μένει ακίνητος και η κίνηση των χεριών γίνεται εναλλάξ.
Παραλλαγές: Η ίδια άσκηση ενώ οι αλτήρες κάνουν ταυτόχρονα την ίδια τροχιά.
Η ίδια άσκηση με λαβή παλαμών ημιπρηνή.
 

Κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες με τον κορμό σε 45ο
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.
Θέση: Ξαπλωμένοι σε ένα πάγκο επικλινή 45ο. Τα χέρια τεντωμένα προς τα κάτω κρατώντας από ένα αλτήρα. Λαβή παλαμών ύπτια.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τον αγκώνα και ανεβάζουμε τον αλτήρα μέχρι τον ώμο. Ο αγκώνας μετατοπίζεται άλλά δεν ξεπερνάει το ύψος του σώματος. Η κίνηση των χεριών γίνεται εναλλάξ.
Παραλλαγές: Η ίδια άσκηση ενώ οι αλτήρες κάνουν ταυτόχρονα την ίδια τροχιά.
Λαβή παλαμών πρηνής.
Η ίδια άσκηση με περιστροφή των παλαμών. Ξεκινάμε με λαβή πρηνή και καταλήγουμε με λαβή ύπτια.
 

Κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες με μπάρα με τον κορμό σε 45ο
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.
Θέση: Ξαπλωμένοι σε ένα πάγκο επικλινή 45ο. Τα χέρια τεντωμένα προς τα κάτω κρατώντας από ένα αλτήρα. Λαβή παλαμών ύπτια. 
Εκτέλεση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σ' ένα πάγκο 45ο. Με τα χέρια τεντωμένα κρατάμε μια μπάρα στο ύψος των μηρών. Κάμπτουμε τους αγκώνες και μετακινώντας τους άντιβραχίονες φέρνουμε την μπάρα μέχρι τούς ώμους. Μπορούμε να μετακινήσουμε και τους αγκώνες λίγο προς τα εμπρός. Επιστροφή στην αρχική θέση.
Παρατηρήσεις: Οι ασκήσεις των δικέφαλων πού γίνονται σε κεκλιμένο επίπεδο έχουν κι ένα πρόσθετο όφελος: το ότι συγχρόνως ανοίγουν και τον θώρακα. Επί πλέον, απαλλάσσουν τον κορμό από άσκοπη κατανάλωση ενέργειας, πράγμα πού σημαίνει ότι κατά την άσκηση δουλεύουν μόνο οι μυς των βραχιόνων και αντιβραχιόνων.
 

Κάμψεις Αυτοσυγκεντρώσεως με Αλτήρα  
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.
Θέση: Καθόμαστε στη άκρη ενός πάγκου. Κρατάμε στο ένα χέρι ένα αλτήρα, και ακουμπάμε τον αγκώνα στο εσωτερικό του γονάτου του αντίστοιχου ποδιού. Με το ελεύθερο χέρι υποβοηθάμε την ισορροπία και σταθερότητα αυτής της θέσης. Το χέρι με τον αλτήρα βρίσκεται τεντωμένο προς τα κάτω. Λαβή παλάμης ύπτια. 
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τον αγκώνα ανασηκώνοντας τον άντιβραχίονα μέχρι τον βραχίονα.
Παρατηρήσεις:Η άσκηση αυτή θεωρείται ως η πιο αποτελεσματική για την ανάπτυξη των δικέφαλων.Επιτρέπει μία πλήρη έκταση του χεριού, εξαναγκάζει τούς δικέφαλους να καταβάλουν την μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια. Εάν επιπλέον μπορέσουμε και αυτοσυγκεντρωθούμε πάνω στην προσπάθεια των δικέφαλων τότε έχουμε τα ιδανικότερα αποτελέσματα. Τέλος η άσκηση αύτή είναι η καλύτερη για όγκο.
Παραλλαγές: 1η Η ίδια άσκηση με περιστροφή της παλάμης. Δηλαδή: ξεκινάει με λαβή πρηνή και καταλήγει επάνω, με λαβή ύπτια.
Με λαβή ημιπρηνή.
 

Κάμψεις δικεφάλων με αλτήρες σε ύπτια θέση

Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σε έναν οριζόντιο πάγκο, με τα χέρια έξω από τον πάγκο, τεντωμένα προς τα κάτω. Κρατάμε από ένα αλτήρα, ενώ η λαβή των παλαμών είναι ύπτια.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους αγκώνες και ανεβάζουμε τους αντιβραχίονες προς τους ώμους. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική θέση. Τα χέρια κάνουν ταυτόχρονα την ίδια τροχιά.
Παρατηρήσεις:Η άσκηση αυτή αναπτύσσει ιδιαίτερα την εσωτερική πλευρά του χεριού.
Παραλλαγές: Με λαβή παλαμών ημιπρηνή.
Με εναλλάξ κίνηση των χεριών.
Με περιστροφή των παλαμών. Δηλαδή, ξεκινάμε με λαβή παλαμών πρηνή και καταλήγουμε στους ώμους με ύπτια λαβή.
 

Κάμψεις δικεφάλων με αλτήρα ο βραχίων σε 45ο

   Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.
   Θέση: Ο βραχίονας και ο αγκώνας ακουμπούν επάνω σ' ένα κεκλιμένο επίπεδο (Μαξιλάρι
      δικέφαλων). Με το χέρι τεντωμένο κρατάμε ένα αλτήρα.
      Εκτέλεση: Κάμπτουμε τον αγκώνα και ανεβάζουμε τον αντιβραχίονα προς τον ώμο. Επιστροφή
      στην αρχική θέση.
      Παρατηρήσεις: Είναι μία από τις σπουδαιότερες ασκήσεις για τούς δικέφαλους. Μπορούμε
επίσης να την εκτελέσουμε κάνοντας αναπηδήσέις του αλτήρα στο κεκλιμένο επίπεδο. 
         


Κάμψεις σε μαξιλάρι δικέφαλων
Σκοπός: Αναπτύσσει τους δικέφαλους.

    Θέση: Οι βραχίονες και οι αγκώνες ακουμπούν στο μαξιλάρι δικέφαλων. Τα χέρια είναι τεντωμένα στην ευθεία του μαξιλαριού, κρατώντας μία μπάρα, ενώ η λαβή των παλαμών είναι ύπτια.
    Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους αγκώνες ανεβάζοντας τους αντιβραχίονες,ώστε η μπάρα να έλθει κοντά στους ώμους. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική θέση.
    Παρατηρήσεις: Η άσκηση αυτή επιτρέπει στα χέρια να κάνουν μία πλήρη έκταση, δηλαδή να τεντωθούν προς τα κάτω όσο περισσότερο γίνεται.
    Παραλλαγές: Αντί της μπάρας μπορούμε να κρατάμε δύο αλτήρες.
Με δύο αλτήρες αλλά με λαβή παλαμών ημιπρηνή.
 


Τρικέφαλος βραχιόνιος μυς.

Πούλ όβερ τρικέφαλων
     
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σε έναν πάγκο. Τα χέρια είναι λυγισμένα πίσω από την πλάτη κρατώντας μια μπάρα, οι βραχίονες κάθετοι ως προς το σώμα. Η λαβή μπάρας είναι στο άνοιγμα των ώμων και η λαβή των παλαμών πρηνής.
Εκτέλεση: Ανεβάζουμε τους αντιβραχίονες κατά τέτοιο τρόπο ώστε τα χέρια να έλθουν κατακόρυφα πάνω από το θώρακα. Οι αγκώνες και οι βραχίονες δεν μετακινούνται. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική μας θέση.
Παραλλαγές: Με ύπτια λαβή των παλαμών.
 
Εκτάσεις τρικεφάλων σε οριζόντια θέση
     
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σε έναν οριζόντιο πάγκο με τα χέρια πίσω και τους αγκώνες λυγισμένους. Οι βραχίονες είναι παράλληλοι προς το δάπεδο και οι αντιβραχίονες κάθετοι προς τα κάτω. Κρατάμε μια μπάρα, ενώ η λαβή των παλαμών είναι πρηνής.
Εκτέλεση: Σηκώνουμε την μπάρα μέχρι τα χέρια να βρεθούν παράλληλα με το έδαφος. Δηλαδή, κινούνται μόνο οι αντιβραχίονες με άξονα τους ακίνητους αγκώνες.
Παρατηρήσεις: Επειδή η άσκηση αυτή μας περιορίζει σε μια κίνηση μικρής έκτασης, έχει αποτέλεσμα την ενδυνάμωση των τρικέφαλων. 
       
Εκτάσεις τρικεφάλων με αλτήρες με το βραχίονα κατακόρυφο
      Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σε έναν οριζόντιο πάγκο. Οι βραχίονες είναι κάθετοι προς το σώμα, ενώ κρατάμε από έναν αλτήρα στο κάθε χέρι στο ύψος του κεφαλιού. Η λαβή της παλάμης είναι ημιπρηνής.
Εκτέλεση: Εκτείνουμε τους αντιβραχίονες προς τα επάνω χωρίς να μετακινήσουμε τους αγκώνες. Τα χέρια φτάνουν σε κατακόρυφη θέση. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική μας θέση. 
      Παραλλαγές: Με λαβή παλαμών σε πρηνή θέση.
      2η Με λαβή παλαμών σε ύπτια θέση.
 
Εκτάσεις τρικεφάλων με μπάρα
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Όρθιοι με τα πόδια ελαφρά ανοιχτά. Κρατάμε μια μπάρα πίσω από το λαιμό, αγκώνες λυγισμένοι. Λαβή παλαμών πρηνής. Λαβή μπάρας μέση.
Εκτέλεση: Εκτείνουμε τους αντιβραχίονες προς τα επάνω διατηρώντας τους βραχίονες και τους αγκώνες ακίνητους. Επιστροφή στην αρχική θέση.
Παρατηρήσεις: Στις ασκήσεις όπου οι βραχίονες είναι κάθετοι, γυμνάζεται περισσότερο το μακρύ τμήμα των τρικέφαλων. Με λαβή παλαμών πρηνή, γυμνάζεται περισσότερο η εξωτερική πλευρά των τρικέφαλων. Με λαβή παλαμών ύπτια, γυμνάζεται περισσότερο η εσωτερική.
Παραλλαγές Με λαβή παλαμών, ύπτια.
Με λαβή παλαμών ύπτια και λαβή μπάρας κλειστή.
Με λαβή παλαμών πρηνή και λαβή μπάρας ανοιχτή.
Η ίδια άσκηση, ενώ είμαστε καθισμένοι στον πάγκο.

Εκτάσεις τρικεφάλων με μπάρα σε επικλινή θέση
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε με την πλάτη σε έναν πάγκο με κλίση 45 μοιρών. Κρατάμε μία μπάρα πάνω από το κεφάλι, με τα χέρια τεντωμένα. Η λαβή της μπάρας είναι στη μέση.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους αντιβραχίονες προς τα πίσω, χωρίς να κουνήσουμε ούτε τους βραχίονες ούτε τους αγκώνες. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική μας θέση.
Παραλλαγές: Με ύπτια τη λαβή των παλαμών.
Η ίδια άσκηση κρατώντας δύο αλτήρες αντί της μπάρας, με λαβές παλαμών:
α. ημιπρηνή.
β. πρηνή.
γ. ύπτια.
 
Πλάγιες εκτάσεις τρικεφάλου με αλτήρα
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Όρθιοι με τα πόδια ελαφρώς ανοιχτά. Μόνο το ένα χέρι είναι επάνω, λυγισμένο, με τον αγκώνα πίσω από το κεφάλι. Κρατάμε έναν αλτήρα,ενώ η λαβή της παλάμης είναι ημιπρηνής.
Εκτέλεση: Εκτείνουμε τον αντιβραχίονα προς τα επάνω, διατηρώντας το βραχίονα ακίνητο και «κολλημένο» επάνω στο κεφάλι. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική μας θέση.
Παραλλαγές: Η ίδια άσκηση, ενώ καθόμαστε σε πάγκο. 

Οπίσθιες εκτάσεις τρικεφάλων με αλτήρα
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Όρθιοι με τα πόδια κλειστά και τον κορμό λυγισμένο προς τα εμπρός. Με το ένα χέρι ακουμπάμε στο γόνατο για στήριξη και με το άλλο κρατάμε έναν αλτήρα με λαβή παλάμης ημιπρινή. Το χέρι που κρατά τον αλτήρα είναι λυγισμένο και οι αγκώνες κολλημένοι στον κορμό. Κάνουμε πλήρη έκταση του αντιβραχίονα προς τα πίσω χωρίς να κουνηθούν ο βραχίονας και ο αγκώνας, ενώ η πλάτη παραμένει ίσια, παράλληλη προς το δάπεδο. Στη συνέχεια επιστρέφουμε στην αρχική μας θέση.
Παραλλαγές: Με ύπτια λαβή παλάμης.
Με πρηνή λαβή παλάμης.

Πλάγιες εκτάσεις τρικεφάλου με αλτήρα σε επικλινές επίπεδο
Σκοπός: Αναπτύσσει τους τρικέφαλους.
Θέση: Ξαπλώνουμε πλάγια, σε έναν κεκλιμένο πάγκο (45 μοιρών). Το χέρι είναι λυγισμένο πλάγια από το κεφάλι και κρατάμε έναν αλτήρα με λαβή παλάμης πρηνή.
Εκτέλεση: Εκτείνουμε τον αντιβραχίονα έτσι ώστε να ευθυγραμμιστεί το χέρι. Βραχίονας και αγκώνας παραμένουν ακίνητοι. Επιστρέφουμε στην αρχική θέση.
Παραλλαγές: 1η Με τη λαβή παλαμών ημιπρηνή. 

Ρόλερ
Σκοπός: Αναπτύσσει τους αντιβραχίονες και τους μυς της παλάμης.
Θέση: Όρθιοι με τα χέρια τεντωμένα μπροστά κρατώντας ένα ρόλερ.
Εκτέλεση: Τυλίγουμε το ρόλερ μέχρι το βάρος να φτάσει στον ξύλινο άξονα. Ξετυλίγουμε μέχρι λίγο πριν από το δάπεδο.
Παρατηρήσεις: Όταν τυλίγουμε το ρόλερ γυμνάζονται οι καμπτήριοι μύες, και όταν το ξετυλίγουμε, γυμνάζονται οι εκτείνοντες.
Παραλλαγές: Με ύπτια λαβή παλαμών.
Με τα χέρια λυγισμένα,έχοντας τους αγκώνες επάνω στα πλευρά και λαβή ύπτια.
Με τα χέρια λυγισμένα,έχοντας τους αγκώνες επάνω στα πλευρά και λαβή πρηνής.
Οι παραλλαγές 2 και 3 επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε μεγαλύτερο βάρος για την άσκηση.

Άρσεις αντιβραχιόνων με μπάρα
Σκοπός: Αναπτύσσει τους αντιβραχίονες και τους μύες της παλάμης.
Θέση: Είμαστε όρθιοι με τα πόδια μισάνοιχτα και τα χέρια τεντωμένα κάτω κρατώντας μία μπάρα. Λαβή παλαμών πρηνής. 
Εκτέλεση: Ανασηκώνουμε τους αντιβραχίονες, μέχρι να έλθουν οριζόντια προς το δάπεδο, κρατώντας πάντα τους αγκώνες κολλητά στα πλευρά μας. Επιστρέφουμε στην αρχική θέση.


Κάμψεις καρπών με μπάρα
Σκοπός: Αναπτύσσει τους αντιβραχίονες και δυναμώνει τους καρπούς. 
Θέση: Ακουμπάμε τους αγκώνες στα γόνατά μας ή στην άκρη ενός πάγκου. Κρατάμε μία μπάρα.
Εκτέλεση: Κάμπτουμε τους καρπούς και ανασηκώνουμε την μπάρα μόνο με την παλάμη. Την κατεβάζουμε πάλι κάτω, όσο πιο πίσω γίνεται. Η άσκηση αυτή γίνεται: Με λαβή παλαμών πρηνή. Με λαβή παλαμών ύπτια.
 


Κάμψεις καρπών με αλτήρα
Είδος άσκησης: Αναερόβια, δυναμική, μονοαρθρική
Κύρια μυική ομάδα: Καμπτήρες του καρπού (ωλένιος/κερκιδικός)
Δευτερεύουσα: –
Εξοπλισμός: Ελεύθερα βάρη, αλτήρες
Επίπεδο δυσκολίας: Εύκολο

Καθίστε σε έναν πάγκο κρατώντας έναν αλτήρα στο ένα χέρι χρησιμοποιώντας ύπτια λαβή (παλάμη προς τα πάνω)
Τοποθετήστε τα πόδια σας στο πάτωμα, σε μια απόσταση που να είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από το άνοιγμα των ώμων.
Κλίνετε προς τα εμπρός και τοποθετήστε τον πήχη στο γόνατο. Ο καρπός λίγο πιο έξω από το γόνατο ώστε να επιτραπεί ή κίνηση. Αυτή είναι η θέση εκκίνησης.
Χαμηλώστε τον αλτήρα κάτω από το γόνατό σας (όσο το δυνατόν περισσότερο) κάμπτωντας μόνο τον καρπός σας. Έχετε τον πήχη κολλημένο στο μηρό. Κρατήστε για 1 δευτ.
Σηκώστε τον αλτήρα συνεχίζοντας προς τα πάνω πέρα από την αρχική θέση (στο μέτρο του δυνατού), χρησιμοποιώντας μόνο τους μυς του καρπού. Κρατήστε για 1 δευτ.
Επαναλάβετε ολόκληρη την κίνηση για τον επιθυμητό αριθμό των επαναλήψεων.

Μπορείτε να εκτελέσετε αυτή την άσκηση και με μπάρα. Προσοχή μην υπερκάμψετε τον καρπό. Η κίνηση πρέπει να είναι ελεγχόμενη.











Ανάποδες κάμψεις καρπών με αλτήρα
Είδος άσκησης: Αναερόβια, δυναμική, μονοαρθρική 
Κύρια μυική ομάδα: Βραχιονοκερκιδικός
Δευτερεύουσα: –
Εξοπλισμός: Ελεύθερα βάρη, αλτήρες
Επίπεδο δυσκολίας: Εύκολο
Καθίστε σε έναν πάγκο κρατώντας έναν αλτήρα στο ένα χέρι χρησιμοποιώντας πρηνή λαβή
(παλάμη προς τα κάτω)
Τοποθετήστε τα πόδια σας στο πάτωμα, σε μια απόσταση που να είναι ελαφρώς μεγαλύτερη από
το άνοιγμα των ώμων.
Κλίνετε προς τα εμπρός και τοποθετήστε τον πήχη στο γόνατο. Ο καρπός λίγο πιο έξω από το
γόνατο ώστε να επιτραπεί ή κίνηση. Αυτή είναι η θέση εκκίνησης.
Χαμηλώστε τον αλτήρα κάτω από το γόνατό σας (όσο το δυνατόν περισσότερο) κάμπτωντας
μόνο τον καρπός σας. Έχετε τον πήχη κολλημένο στο μηρό. Κρατήστε για 1».
Σηκώστε τον αλτήρα συνεχίζοντας προς τα πάνω πέρα από την αρχική θέση (στο μέτρο του
δυνατού), χρησιμοποιώντας μόνο τους μυς του καρπού. Κρατήστε για 1».
Επαναλάβετε ολόκληρη την κίνηση για τον επιθυμητό αριθμό των επαναλήψεων.
Μπορείτε να εκτελέσετε αυτή την άσκηση και με μπάρα. Προσοχή μην υπερκάμψετε τον καρπό.
Η κίνηση πρέπει να είναι ελεγχόμενη.





Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Νοτιοαφρικανός μαχητής Μ.Μ.Α. υπέστη κάταγμα στο κρανίο... αλλά νίκησε με ΤΚΟ!!!


Τον περασμένο μήνα ο JP «The Bull» Joubert έγινε ο πρώτος πρωταθλητής στην Light-heavyweight κατηγορία του EFC Africa βγάζοντας νοκ-αουτ τον Norman «Chef» Wessels στο EFC Africa 15. Στο πρώτο γύρο βέβαια, ο Joubert γλύτωσε φτηνά αφου σφυροκοπήθηκε άγρια απο τον Wessels και βρέθηκε μια ανάσα απο την ήττα.
«Στον πρώτο γύρο ένοιωσα την αδρεναλίνη μου να χτυπάει κόκκινο και έχασα όλη μου την ενέργεια.» Είπε ο Joubert και συνέχισε. «Ήταν δυνατότερος από ότι περίμενα και κυριάρχησε απέναντι μου, πράγμα το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ.»
«Στον δεύτερο γύρο άρχισα να ανακτώ την ενέργεια και την δύναμη μου. Συνέχισα να λέω στον εαυτό μου ότι είμαι ακόμα μέσα στον αγώνα και ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τα παρατήσω. Αμέσως μόλις πέτυχα μέρικα χτυπήματα, είδα ότι και ο Norman είχε κουραστεί και ένοιωσα ότι ο αγώνας γυρίζει υπέρ μου. Αν μπορώ να το συγκρίνω με κάτι είναι σαν να έχεις αγκιστρώσει ένα ψάρι. Ήξερα οτι είχα ‘αγκιστρώσει’ τον Norman και έπρεπε να συνεχίσω να παλεύω αλλιώς θα εφευγέ η ευκαιρία. Ένας αγώνας γέρνει προς αυτόν που μπόρει να δέχτει τα περισσότερα και μπορεί να δώσει τα περισσότερα. Δεν έχει σημασία πως ξεκινάς αλλά πως τελειώνεις ένα αγώνα.»
Το τίμημα της νίκης ήταν πολύ μεγάλο για τον Joubert.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο Joubert υπέστη κάταγμα του κρανίου, παρόλα αυτά συνέχισε να μάχεται και τελικά επικράτησε. Ο αθλητής κοιτάζει βέβαια πρώτα την υγεία του, όμως ελπίζει να είναι γρήγορα καλά ώστε να υπερασπιστεί τον τίτλο του.
«Ακόμα περιμένω το τελικό πόρισμα του γιατρού αλλά από ότι φαίνεται θα χρειαστώ χειρουργείο. Το κάταγμα είναι σίγουρα από τις αγκωνιές που δέχτηκα και κατά τη γνώμη μου οι αγκωνίες θα πρέπει να καταργηθούν απο το MMA. Δε θα μπορώ να προπονηθώ για 6 βδομάδες και το κρανίο μου θα πάρει μήνες να γιατρευτεί. Κάποιος μπορεί να ρωτήσει: Άξιζε όλη αυτή η ταλαιπωριά; Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το MMA είναι στο αίμα μου, είναι το άθλημα που επέλεξα και θέλω να συνεχίσω.»


Πηγή: http://www.mmafight.gr/2011-04-08-14-34-15/world-mma/766--mma-tko.html

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Υπονατριαιμία και συνέπειες.


Τι είναι η υπονατριαιμία και πώς προκαλείται;
Η υπονατριαιμία είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μείωση του νατρίου του αίματος. Φυσιολογικά το νάτριο κυμαίνεται μεταξύ 135-145 mmol/L. Ήπια χαρακτηρίζεται η υπονατριαιμία μέχρι 130 mmol/L, ενώ κάτω από 129 mmol/L είναι σοβαρή (όταν η πτώση είναι απότομη, όπως συμβαίνει κατά την άθληση). Ο μηχανισμός που οδηγεί στην υπονατριαιμία δεν έχει ξεκαθαριστεί πλήρως και υπάρχουν πολλοί ειδικοί που διαφωνούν ως προς τις λεπτομέρειες, αλλά δυο είναι οι βασικοί παράγοντες που οδηγούν στην υπονατριαιμία: η απώλεια νατρίου στον ιδρώτα και η αναπλήρωση με υγρά (νερό, αθλητικά ποτά, κτλ) φτωχά σε νάτριο.

Παράγοντες που προδιαθέτουν για υπονατριαιμία
Μια σειρά από παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνιση της υπονατριαιμίας, όπως είναι:
- Παρατεταμένη άσκηση: ο κίνδυνος αυξάνεται, όσο αυξάνεται η διάρκεια της άσκησης και γίνεται σημαντικός, όταν η άσκηση διαρκεί πάνω από 4 ώρες.
- Έντονη άσκηση: η ίδια απόσταση μπορεί να είναι βόλτα για κάποιον, ενώ για κάποιον άλλο «Γολγοθάς».
- Γενετική προδιάθεση για αυξημένη απώλεια νατρίου στον ιδρώτα: άτομα που εκκρίνουν πολύ αλμυρό ιδρώτα (μερικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι άτομα ετερόζυγα στην κυστινώση είναι πιο ευάλωτα).
- Ακατάλληλη προπονητική προετοιμασία: προπόνηση ανάλογη της έντασης και της διάρκειας του αγώνα.
- Λήψη διουρητικών φαρμάκων.
- Δίαιτα χαμηλή σε νάτριο (π.χ. λόγω υπέρτασης, στεφανιαίας νόσου, κτλ).
- Υπερβολική λήψη φτωχών σε νάτριο υγρών πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της προπόνησης.
- Ζεστός ή και υγρός καιρός.
- Ελλιπής εγκλιματισμός: όταν κάποιος προπονείται σε θερμό κλίμα σταδιακά μειώνεται η απώλεια νατρίου στον ιδρώτα (η ιδανική προσαρμογή χρειάζεται 3 μήνες περίπου).
- Γυναικείο φύλο: φαίνεται ότι οι γυναίκες (όχι μόνο χαμηλότερου σωματικού βάρους) κινδυνεύουν περισσότερο.

Συχνότητα εμφάνισης
Οι μελέτες παρουσιάζουν πολύ διαφορετικά στοιχεία για τη συχνότητα εμφάνισης της υπονατριαιμίας στο σύνολο των δρομέων που μετέχουν σε ένα συγκεκριμένο αγώνα, η οποία κυμαίνεται από σχεδόν μηδέν έως και 70%! Ο βασικότερος λόγος που εμφανίζονται τέτοιες μεγάλες διακυμάνσεις είναι ο ίδιος ο ορισμός της υπονατριαιμίας στις διάφορες μελέτες. Άλλοι λόγοι είναι οι διαφορετικές καιρικές συνθήκες στους αγώνες (θερμοκρασία, υγρασία, κτλ), το επίπεδο των αθλητών (επαγγελματίες ή ερασιτέχνες), η διάρκεια του αγώνα, κ.α. Πάντως, είναι σχεδόν αδύνατον να εμφανιστεί υπονατριαιμία σε άτομα που αγωνίζονται λιγότερο από 4 ώρες. Η πιθανότητα εμφάνισης αυξάνεται, όσο αυξάνεται η διάρκεια του αγώνα. Όταν ο αγώνας διαρκεί πάνω από 8 ώρες η πιθανότητα αυξάνεται αρκετά. Στο Ironman Triathlon του 1984, το 29% των αθλητών είχαν χαμηλότερο νάτριο από το φυσιολογικό. Από αυτούς, μόνο ελάχιστοι χρειάστηκαν κάποια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης. Με την ενημέρωση των αθλητών για τους τρόπους πρόληψης, το ποσοστό μειώθηκε αρκετά στους επόμενους αγώνες.

Πώς εμφανίζεται
Τα συμπτώματα της υπονατριαιμίας είναι μη ειδικά και γι' αυτό είναι δύσκολο να διαγνωστεί αν δεν υπάρχει ισχυρός δείκτης υποψίας. Εμφανίζεται με:
- Αύξηση σωματικού βάρους
- Πρήξιμο στα χέρια και στα πόδια
- Ναυτία και εμετοί
- Ζαλάδα
- Κόπωση
- Κράμπες
- Αποπροσανατολισμό
- Εκνευρισμό
- Διαταραχές συμπεριφοράς
- Σύγχυση
- Επιληπτική κρίση
- Καρδιακή προσβολή
- Βυθιότητα
- Κώμα
- Θάνατο
Τα νευρολογικά συμπτώματα δείχνουν βαριά υπονατριαιμία. Η ήπια υπονατριαιμία συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα γενικά, αλλά μπορεί να αυξήσει την όρεξη για αλάτι τις επόμενες ώρες μετά τον αγώνα. Η διάγνωση είναι πολύ πιθανή σε άτομα που καταρρέουν μετά από πολύωρη δοκιμασία σε θερμό κλίμα με θερμοκρασία ορθού κάτω από 40ο C. Η διάγνωση είναι δύσκολη αν δεν αναμένεται, γι' αυτό πρέπει οι αθλητές να είναι πλήρως ενήμεροι, ώστε να μπορούν να καθοδηγήσουν το ιατρό-νοσηλευτικό προσωπικό, όταν δεν είναι εξειδικευμένο στην αντιμετώπιση τέτοιων συμβάντων. Πρέπει να είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν την ανάπτυξη της πάθησης και να αναζητήσουν άμεσα την κατάλληλη βοήθεια. Το πρόβλημα είναι, ότι συχνά η υπονατριαιμία μπορεί να συμβεί σε άτομα πριν ή μετά τον αγώνα, όταν από υπερβάλλοντα ζήλο οι αθλητές λαμβάνουν πολλά υγρά. Έχουν αναφερθεί περιστατικά με άτομα που παθαίνουν υπονατριαιμία την προηγούμενη του αγώνα, γιατί πίνουν πολλά υγρά (>10 λίτρα) ή μερικές ώρες μετά τον αγώνα κατά την ενυδάτωση. Τέτοια περιστατικά μπορεί να καταλήξουν σε μη εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό (π.χ. σε ένα κέντρο υγείας), να καθυστερήσει σημαντικά η διάγνωση και να χαθεί πολύτιμος χρόνος. Γι' αυτό οι αθλητές πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.

Πρόληψη
Πριν περάσουμε στις οδηγίες (που πρέπει να θυμάστε), θα ξεκινήσω από μερικά μαθηματικά (που δεν πρέπει να θυμάστε). Η μέγιστη θεωρητική έκκριση ιδρώτα μπορεί να ξεπερνάει τα 6 λίτρα την ώρα, αλλά πρακτικά είναι περίπου 1-1,5 λίτρα την ώρα. Σε άτομα που δεν είναι εγκλιματισμένα, η περιεκτικότητα του ιδρώτα σε νάτριο είναι από 40-100 mmol/L (920-2300 mg/L), ενώ σε εγκλιματισμένα 5-30 mmol/L (115-690 mg/L). Η απορρόφηση αθλητικών ποτών από το γαστρεντερικό σύστημα είναι περίπου ένα λίτρο την ώρα. Αν ένα εγκλιματισμένο άτομο χάνει 115-900 mg νατρίου την ώρα, ένα αθλητικό ποτό πρέπει να περιέχει αρκετό νάτριο, δηλαδή πάνω από 200 mg/L. Η περιεκτικότητα συνήθως αναγράφεται στο σκεύασμα και αφορά το περιεχόμενο. Έτσι, αν το περιεχόμενο είναι μισό λίτρο πρέπει να περιέχει πάνω από 100 mg. Το πιο χρήσιμο και απλό που μπορεί να κάνει ένας αθλητής είναι να ζυγίζεται πριν και μετά την προπόνηση, αλλά και στον αγώνα και να καταγράφει (στο μυαλό του) τη διάφορα στο βάρος. Μείωση βάρους δείχνει αφυδάτωση, ενώ αύξηση είναι ένδειξη ότι βρίσκεται σε κίνδυνο για υπονατριαιμία. Έτσι, ο αθλητής θα εξοικειωθεί με την απώλεια υγρών ανάλογα με τον καιρό και την ένταση της άσκησης και θα μπορεί να προβλέπει τις ανάγκες του σε υγρά. Αν η διάφορα του βάρους σας είναι +/- 2% από το αρχικό σας βάρος (για άτομο 75 κιλών, +/- 1,5 κιλά), ο κίνδυνος της υπονατριαιμίας είναι ελάχιστος.

Οδηγίες
- Κατανοήστε την κατάσταση και αντιληφθείτε αν βρίσκεστε σε κίνδυνο (αυτό συμβαίνει, αν πρόκειται να αγωνιστείτε πάνω από 4 ώρες, τουλάχιστον).
- Την εβδομάδα πριν τον αγώνα αυξήστε την πρόσληψη μαγειρικού αλατιού.
- Καταναλώνετε πάνω από ένα λίτρο υγρά την ώρα μοιρασμένο σε 5 δόσεις (άρα 250 ml κάθε τέταρτο).
- Τα αθλητικά ποτά που επιλέγετε (ή φτιάχνετε) να περιέχουν πάνω από 200 mg νατρίου ανά λίτρο (και για τον αγώνα αλλά και μετά τον αγώνα).
- Τα αθλητικά ποτά που επιλέγετε (ή φτιάχνετε) να περιέχουν και υδατάνθρακες (το νάτριο και η γλυκόζη απορροφώνται ταυτόχρονα από έναν υποδοχέα και η έλλειψη του ενός, δυσχεραίνει και την απορρόφηση του άλλου).
- Οι προπονήσεις να αποσκοπούν στον εγκλιματισμό επιλέγοντας συνθήκες και ένταση (πάντα με μέτρο) παρόμοιες με αυτές του αγώνα.
- Επιλέξτε αλμυρές τροφές πριν, μετά και κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Τι θα μου κάνουν αν πάθω;
Η αντιμετώπιση είναι χορήγηση συμπυκνωμένου όρου πλούσιου σε νάτριο (υπερτονικό διάλυμα), η χορήγηση διουρητικών και φυσικά η διακοπή χορήγησης υγρών από το στόμα.

Αθλητικό Ποτό
Νάτριο (mg ανά λίτρο)
Ποτό
Νάτριο (mg ανά λίτρο)
Isostar
700
Allsport
220
Powerbar Performance
500
Exceed
200
Lucozade
500
Ultima
110
Lucozade (σε σκόνη)
480
Coca Cola
24
Gatorade
440
Χυμός Πορτοκάλι
24
Powerbar Endurance
320
Νερό
Σχεδόν 0
Powerade
220
-
-


Πηγή: http://www.runnermagazine.gr/html/ent/694/ent.160694.asp

Τρίτη 7 Αυγούστου 2012

Aaron Cook VS Sebastian Cris.


Ένας από τους καλύτερους αγώνες Taekwondo μεταξύ του Aaron Cook και του Sebastian Cris στην κατηγορία των -80 kg που έγινε στο ανοικτό πρωτάθλημα Γερμανίας του 2012.

Tae kwon do: διατροφή & απόδοση.


Γράφει ο Γιώργος Μίλεσης, MSc
Κλινικός Διαιτολόγος Διατροφολόγος

Οι Διαιτολογικοί Σύλλογοι Αμερικής και Καναδά προτείνουν ότι η πρόσληψη υδατανθράκων θα πρέπει να αποτελεί το 65-70% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης, για αθλητές που προπονούνται και αγωνίζονται σε υψηλή ένταση.
Το Tae kwon do αναγνωρίστηκε ως επίσημο ολυμπιακό άθλημα στους αγώνες του Σίδνεϊ και της Αθήνας, το 2000 και 2004 αντίστοιχα. Πρόκειται για ένα άθλημα επαφής ελεύθερης πάλης, που διαδραματίζεται σε 3 γύρους των 3 λεπτών, με ενδιάμεσα διαλλείματα διάρκειας ενός λεπτού. Με άλλα λόγια, αφορά ένα διαλειμματικό αγώνισμα, που απαιτεί δύναμη, εκρηκτικότητα και, ως ένα βαθμό, αντοχή.

Προπονητικοί στόχοι
Ως εκ τούτου, κύριοι στόχοι της προπόνησης για ανάλογο αγώνα θα πρέπει να είναι η βελτίωση της αερόβιας και αναερόβιας ικανότητας, η ταχύτητα, η μυϊκή δύναμη, η αποκατάσταση και ο νευρομυϊκός συντονισμός. Είναι ευρέως γνωστό, ότι η φυσική κατάσταση και η αερόβια ικανότητα ειδικότητα, εξαρτώνται από 4 κύριους παράγοντες: τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max), το αναερόβιο κατώφλι (anaerobic threshold, AT), την οικονομία έργου (work economy) και την αποκατάσταση (recovery). Ο καθορισμός φυσιολογικών παραμέτρων όπως το αναερόβιο κατώφλι και η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου – μέσω δοκιμασίας με άσκηση αυξανόμενης έντασης – και η σχέση τους με την καρδιοαναπνευστική αντοχή, αποτελεί κύρια απαίτηση προπονητών και αθλητών.
Με την προπόνηση δύναμης σχετίζεται και η κορύφωση (peaking), η ικανότητα δηλαδή του αθλητή να αγωνίζεται σε εξαιρετική φόρμα, κατά τη διάρκεια των αγώνων της σεζόν. Το να διατηρηθεί βέβαια η απόδοση σε υψηλά επίπεδα, προϋποθέτει ότι η καρδιοαναπνευστική λειτουργία, η ενεργειακή κατανάλωση και η παραγωγή γαλακτικού οξέος είναι ελεγχόμενες.

Υπερπροπόνηση
Η μακροπρόθεσμη εντατική άσκηση μπορεί να προκαλέσει μια προσωρινή μείωση των παραμέτρων του ανοσοποιητικού συστήματος (π.χ. έκρηξη αναπνευστικών ουδετερόφιλων, πολλαπλασιασμός λεμφοκυττάρων, αντιγονοπαρουσίαση μονοκυττάρων) που συνήθως διαρκεί 3-24 ώρες μετά την άσκηση, ανάλογα με την ένταση και τη διάρκειά της. Η μετασκητική αυτή πτώση του ανοσοποιητικού απαντάται όταν η άσκηση είναι συνεχής, μακροχρόνια, μέτριας έως έντονης άσκησης και διεξάγεται χωρίς πρόσληψη φαγητού. Παρότι οι elite αθλητές δεν είναι κλινικά ανοσοανεπαρκείς, είναι πιθανό οι μικρές αυτές αλλαγές στο ανοσοποιητικό να τους καθιστούν πιο επιρρεπείς σε ασθένεια, όπως π.χ. λοίμωξη ανωτέρου αναπνευστικού.
Στον αντίποδα, έχουμε το σύνδρομο υπερπροπόνησης, που αποτελεί μια νευροενδοκρινική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από χαμηλή απόδοση στον αγώνα, αδυναμία διατήρησης του προπονητικού όγκου, επίμονη κόπωση, μειωμένη έκκριση κατεχολαμινών, συχνή ασθένεια, διαταραχή ύπνου και εναλλαγές διάθεσης.

Ενεργειακά υποστρώματα
Εφόσον μιλάμε για δύναμη και εκρηκτικότητα, επόμενο είναι η αναζήτηση περί απόδοσης και ενεργειακών αποθεμάτων στο σώμα μας, να στοχεύει στην ενίσχυση του μυϊκού γλυκογόνου και του συστήματος της φωσφοκρεατίνης (άμεσης απόδοσης ATP). Οπότε, πρωταρχικό μέλημα είναι η
εξασφάλιση ικανοποιητικής ποσότητας υδατανθράκων (αμυλώδη τρόφιμα, φρούτα και λαχανικά) από τη διατροφή μας. Σε αθλήματα δύναμης, μια διατροφή φτωχή σε υδατάνθρακες θα υπονομεύσει σημαντικά την απόδοση του αθλητή. Έτσι, συνίσταται η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε υδατάνθρακες, ώστε να ευνοείται η αναπλήρωση των αποθεμάτων ηπατικού και μυϊκού γλυκογόνου. Επιπλέον, η άφθονη κατανάλωσή τους μπορεί να μειώσει τις αρνητικές επιπτώσεις της υπερβολικής άσκησης στο ανοσοποιητικό σύστημα, βελτιώνοντας όχι μόνο την απόδοση αλλά και τη διάθεση του αθλητή.
Οι Deggoutte και συνεργάτες το 2003, έδειξαν ότι η μικρή πρόσληψη υδατανθράκων μπορεί να αποτρέψει την ανασύνθεση του γλυκογόνου. Υποστηρίζουν ότι ειδικά ποσότητες κάτω των 500 g/μέρα δεν επαρκούν για να αναπληρώσουν τις απώλειες από την προπόνηση/ αγώνα.
Οι Διαιτολογικοί Σύλλογοι Αμερικής και Καναδά προτείνουν ότι η πρόσληψη υδατανθράκων θα πρέπει να αποτελεί το 65-70% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης, για αθλητές που προπονούνται και αγωνίζονται σε υψηλή ένταση. Αντίστοιχα βέβαια πρότειναν και ότι η πρωτεΐνη θα πρέπει να αντιστοιχεί στο 12-15% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης ή 1-1,5g πρωτεΐνης/kg σωματικού βάρους ημερησίως, για αθλητές που προπονούνται και αγωνίζονται σε υψηλή ένταση.
Όσο πιο ανταγωνιστικό είναι το επίπεδο των αθλητών tae kwon do, τόσο μεγαλύτερη είναι η απαίτηση υψηλής απόδοσης του αερόβιου/ αναερόβιου μεταβολικού μονοπατιού, που καθορίζεται από τη συμμετοχή των λιπαρών οξέων ως ενεργειακό υπόστρωμα. Σε γενικές γραμμές, η πρόσληψη λιπών από τη διατροφή δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 30% της αντίστοιχης συνολικής ημερήσιας, με τα κορεσμένα λίπη να συνεισφέρει το πολύ 10% αυτής.
Συνολικά, προτείνεται αυξημένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και αμυλούχων τροφίμων (ψωμί, ρύζι, πατάτες, μακαρόνια κ.α.), ώστε να καλυφθούν οι ημερήσιες ανάγκες σε υδατάνθρακες. Προσοχή απαιτείται στην κατανάλωση πρωτεΐνης (μοσχάρι, κοτόπουλο, ψάρι κ.α.), καθώς αφενός οι ανάγκες δεν είναι πολύ υψηλές, αφετέρου περιέχουν αναλογικά και κάποιο ποσοστό λίπους (που πρέπει να αποφεύγεται σε γενικές γραμμές).

Εξάντληση
Οι Διαιτολογικοί Σύλλογοι Αμερικής και Καναδά υποστήριξαν ότι οι αθλητές που δεν καταναλώνουν επαρκή ενέργεια, κινδυνεύουν από μικρή πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων.
Ανταγωνιστικοί αθλητές και αθλήτριες karate βρέθηκαν να σιτίζονται λιγότερο από ότι πρέπει, με αποτέλεσμα να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αβιταμίνωσης ή άλλης έλλειψης μικροθρεπτικών συστατικών. Ειδικότερα, αναφέρεται σημαντική μείωση στα επίπεδα των βιταμινών του Β-συμπλέγματος, αλλά και σ’ αυτά των καλίου, ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και ψευδαργύρου.
Οι Kazemi και συνεργάτες εξέτασαν τις προαγωνιστικές συνήθειες αθλητών tae kwon do (άνδρες και γυναίκες) και παρατήρησαν ότι: το 53% αυτών έκανε νηστεία (33,3% αυτών χωρίς να καταναλώνει υγρά) και το 17% κατανάλωνε φαγητό χωρίς να πίνει υγρά, τις ημέρες πριν τον αγώνα. Αρκετές μελέτες υποστηρίζουν ότι όταν οι αθλητές σχεδιάζουν να χάσουν βάρος απότομα, η συνήθης πρακτική είναι η αφυδάτωση.

 Παλινδρόμηση βάρους
Η παλινδρόμηση βάρους (weight cycling) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την απότομη απώλεια βάρους, μετά από αυτό-περιορισμό του φαγητού ή/ και αφυδάτωση. Στους αθλητές πάλης, συμπτώματα όπως πονοκέφαλος, ζάλη ή ναυτία αναφέρθηκαν από όσους έκαναν νηστεία. Επιπλέον, αναφέρθηκαν εξάψεις, ρίγη πυρετού, αποπροσανατολισμός, κόπωση, επιθετικότητα και αυξημένος καρδιακός ρυθμός. Συνήθως σκοπός είναι ο αθλητής να «κατέβει» κατηγορία βάρους.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να προκληθεί η ραγδαία μείωση βάρους. Οι Alderman και συνεργάτες ανέφεραν ότι σε δείγμα έφηβων αθλητών πάλης, το 92% αυτών χρησιμοποιούσε υπερβολικό τρέξιμο, το 40-60% αυτών φορούσε rubber/plastic φόρμες (που απαγορεύονται στα αμερικάνικα κολεγιακά πρωταθλήματα), ενώ 36% χρησιμοποιούσε αεροβική
άσκηση και δίαιτα. Σε παρόμοια μελέτη, των Wenos και Amato, αναφέρθηκε ότι έφηβοι αθλητές πάλης παραπονέθηκαν για αυξημένη αίσθηση του βάρους κατά την προσπάθεια, καθώς η μυϊκή δύναμη και η αντοχή περιορίστηκαν από την απώλεια βάρους.
Υπάρχουν βέβαια και αναφορές που υποστηρίζουν ότι η ταχύτητα, το κάθετο άλμα και η αναερόβια απόδοση δεν επηρεάστηκε από τη ραγδαία ή βαθμιαία απώλεια βάρους. Παρόλη την ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών, ερασιτέχνες μποξέρ δεν είχαν σημαντικά μειωμένη απόδοση μετά από ραγδαία απώλεια βάρους σε σχέση με τον καιρό που είχαν φυσιολογική διατροφική συμπεριφορά. Κάτι που οδήγησε τους ερευνητές να συμπεράνουν ότι υπήρχαν άλλες πηγές ενέργειας, εκτός υδατανθράκων, που κάλυπταν τις ανάγκες τους.
Αντίθετα, οι Filare και συνεργάτες ανέφεραν ότι η πρόσληψη όλων των μικροθρεπτικών συστατικών ήταν χαμηλότερη των συστάσεων, ενώ τα τριγλυκερίδια και τα ελεύθερα λιπαρά οξέα στο αίμα ήταν υψηλά, σε αθλητές judo που είχαν παλινδρομήσεις βάρους. Η δύναμη λαβής του αριστερού χεριού και το test άλματος 30 δευτερολέπτων ήταν μειωμένα μετά από 7 ημέρες περιορισμού στο φαγητό.

Υποστήριξη
Πιστεύεται πλέον ότι οι αθλητές tae kwon do που έχουν κερδίσει αγώνες, ένιωθαν σε μικρότερο βαθμό πνευματική και σωματική ανησυχία, αλλά και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από τους ηττημένους αντιπάλους τους. Βέβαια, υπάρχουν αναφορές που δεν συσχετίζουν το άγχος με την απόδοση σε tae kwon do αθλητές. Ακόμα και έτσι, οι αθλητές χρειάζονται μια ισχυρή βάση (υπο-)στήριξης. Κάτι που περιλαμβάνει κατανόηση, εμπιστοσύνη και υποστήριξη από τον προπονητή, αλλά και από τον κοινωνικό του περίγυρο.
Σε κάθε περίπτωση, συστήνεται κατάλληλη επιστημονική υποστήριξη του αθλούμενου/ αθλητή, ώστε να μπορεί να διατηρείται σε καλά επίπεδα απόδοσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ένα κατάλληλο διατροφικό πλάνο, προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε αθλητή, μπορεί να βοηθήσει αποδεδειγμένα, όχι μόνο στη βελτιστοποίηση της απόδοσης, αλλά και στην ανάρρωση από τραυματισμό. Τέλος, υπάρχουν στοιχεία που υποστηρίζουν ότι η καλή διατροφική κατάσταση, μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή και κάποιων μυϊκών τραυμάτων. Για το λόγο αυτό, απαιτείται τακτική παρακολούθηση από κλινικό διαιτολόγο και αθλίατρο.


Πηγή: http://orfeasalexandroupolis.blogspot.gr/2011/01/tae-kwon-do_16.html